زبان ترکی که در ایران تکلم می شود با زبان ترکی رایج در ایران شمالی تفاوت های اساسی در متمم کلمات و نکات دستوری و ... دارد . متاسفانه کسانی هستند که بقدری شستشوی مغزی شده اند که حاضر به قبول این واقعیت ها نیستند . از طرفی چون ماهیت تجزیه طلبی و برتری دهی به زبان ترکی دارند موضوع ادبیات نگارشی ترکی را به سیاست کشانده اند . و این سابقه اش به اوایل قرن بیستم مربوط است . که جای بحثش اینجا نیست و فقط به این مختصر اشاره می کنم ، با توجه به ایجاد سردرگمی در مردم آذربایجان ایران برای نوشتن مطالب ، تقریباً می شود گفت که علاقه چندانی نسبت به فراگیری ادبیات مکتوب ترکی آذری ایران نیست . چرا که مردم می بینند باید به زبان مادری شان تکلم و گفتگو کنند ولی به یک زبان ترکی متفاوت از زبان مادری شان بنویسند . و این حالت را افراط گرا های ترک زبانی که وابستگی به ایده های پوچ پان ترکیسم داشته اند بوجود آورده اند . ( توده ای ها و هواداران پیشه وری خائن که شاخه های مختلف گروهک پان ترکیسم از این دسته اند ) . دکتر جواد هیئت بیش از هفتاد سال سعی کرد نشریه «وارلیق» را  منطبق با لهجه و گویش و قواعد ترکی مردم ساکن در قفقاز به مردم تحمیل کند . و متأسفانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم دانسته و ندانسته آب در آسیاب پان ترکیست ها ریخته و مجوز نشر متون ترکی در نشریات و کتاب به این آقایان داده است بدون اینکه در ماهیت نوشته ها و هدف نویسندگانی چون هیئت و زهتاب و چهرگانی و ... تحقیق و تأملی بکند . و این سیاست هنوز هم ادامه دارد . برای مثال برای آخرین باردیوان اشعار ترکی شهریار به همت و حواشی نویسی دکتر حمید محمدزاده استاد دانشکده ادبیات زبان ترکی باکو توسط انتشارات زرین تهران و با همکاری انتشارات نگاه در ایران چاپ شده است ! یعنی در ایران کسی برای دیوان اشعار ترکی شهریار دل نمی سوزانده که یکی از باکو بیاید و در ایران بعد از تعبیر و تفسیر اشعار شهریار آن را با مجوز وزارت ارشاد به مردم نجیب آذربایجان و ترک زبانان ایران بفروشد ؟ همانگونه که اشعار حافظ و سعدی و ... با تصحیح چند ادیب خارجی برای ما معتبر جلوه می کند . یعنی زبان مادری ما را اعم از فارسی و ترکی ، خارجیان بهتر از ادبای فارسی زبان خودمان می فهمند ؟! خیر . برای خارجیان هر امکانی را ایجاد می کنیم و برای خودمان تا می توانیم اشکال و ایراد می گیریم . باید گفت در ایران ممیزی کتاب و نشریات دارای روش غلطی است . بوده و دیده شده که کتاب یک دکترای ادبیات فارسی را یک ممیز کتاب با مدرک دیپلم رد کرده است . واقعاً این خنده دار نیست ؟ البته انتظاری هم نیست . وقتی که اشعار شعرای قدیم مثل نظامی گنجوی و صائب تبریزی به زعم ممیزین وزارت ارشاد اسلامی باید برای کودکان ایرانی تغییر داده شود !!! باید منتظر معجزه ای بود تا ادبیات ریشه دار ایرانی از دست یک عده ظاهرالصلاح بی صلاحیت نجات پیدا کند . با این مقدمه عرض می کنم که من سعی خواهم کرد همانگونه که در وبلاگ فرهنگ آذربایجان خودم نسبت به آموزش زبان ترکی قدمی کوتاه برداشتم . در«وبلاگ آذربایجان90» که سیمین عزیز با شوق و ذوق فراوان آن را ایجاد کرده است ، برای بازدید کنندگان محترمش بشرط بقای عمر قواعد نوشتاری را به شکلی ساده و روان  بنویسم . باشد که خدمتی ناچیز کرده باشم . در پناه حق باشید